Kiedy Polska była chrzczona

W przedstawieniu, ukazane zostały czasy przełomu w kraju Polan. Symboliczny moment powstania Państwa Polskiego pojawia się w kontekście kultury przedchrześcijańskiej i tworzącej się kultury dworskiej. W spektaklu pokazane zostały elementy obrzędów starosłowiańskich inspirowane opisami z kronik Jana Długosza, a także układy zachodnich tańców dworskich. Wśród tańczących w noc sobótkową odnaleźć można dawne słowiańskie bóstwa, których wygląd nawiązuje do projektów Zofii Stryjeńskiej. Kontrastem do żywiołowego, spontanicznego świata Słowian są dworzanie przybyli wraz z księżniczką Dobrawą z Pragi, reprezentujący cywilizację Zachodu, tańcząc w sposób hierarchiczny i sformalizowany ceremonialne tańce dworskie. Spektakl pokazuje, że wraz z przyjęciem wiary chrześcijańskiej z dworu praskiego Polska wkracza również w inny świat kultury tanecznej, stając się jednocześnie ważnym elementem w budowaniu tradycji baletów charakterystycznych. Kostiumy, zaprojektowane przez współpracującą od wielu lat z Cracovia Danza Monikę Polak-Luścińską, nawiązują z jednej strony do ikonografii średniowiecznej, z drugiej natomiast do projektów zafascynowanej kulturą słowiańską Zofii Stryjeńskiej.